ช่างเป็นวันที่น่ารักจริงๆ ที่คุณสามารถอยู่บ้านและฟังเพลงโปรดท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาบนหน้าต่างโดยไม่ทำอะไรเลย! อัลบั้ม Ella and Louis (1956) ของ Louis Armstrong และ Ella Fitzgerald เป็นอัลบั้มที่ยอดเยี่ยมที่สร้างบรรยากาศแบบนั้นได้
เมื่อกว่าสิบปีที่แล้ว ตอนที่ผมเป็นนักเรียนประถมศึกษา ผมพบซีดีของ Armstrong and Fitzgerald ซึ่งเป็น Super Audio Compact Disc (SACD) ของ Verve Records ในห้องโฮมเธียเตอร์ส่วนตัวของพ่อ (ซึ่งเป็นเขตห้ามเข้าบ้านตั้งแต่สมัยนั้นจนถึงปัจจุบัน) นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมฟังเพลงของ Armstrong ร่วมกับเพลงชื่อดังอย่าง “What a wonderful world” ซึ่งก็เป็นครั้งแรกที่ผมฟังเพลงของ Fitzgerald เช่นกัน
หลุยส์ อาร์มสตรองมีชื่อเสียงโด่งดังในฐานะแซตช์โม หรือปากแซตเชล เพราะเขาเล่นเป็นปากแซตเชล เขาเป็นนักทรัมเป็ต นักแต่งเพลง และนักร้องที่มีความสามารถมาก อาชีพการงานของเขาดำเนินมายาวนานตั้งแต่ทศวรรษที่ 1920 ถึง 1960 และเอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์ได้รับการยกย่องว่าเป็นราชินีแห่งดนตรีแจ๊ส อาชีพการงานของเธอดำเนินมายาวนานตั้งแต่ทศวรรษที่ 1930 ถึง 1990 ทั้งคู่มีเรื่องราวอันยาวนานที่ต้องบอกเล่าจากรากฐานอันต่ำต้อยที่กลายมาเป็นดารา
Ella and Louis (พ.ศ. 2499) เป็นการร่วมงานกันครั้งแรกของพวกเขาจากทั้งสามอัลบั้มที่เกี่ยวข้องกัน โดยที่ Verve Records ตามมาด้วย Ella and Louis Again (พ.ศ. 2500) และ Porgy and Bess (พ.ศ. 2502)
เพลงทั้ง 11 เพลงที่ถูกคัดเลือกมาเป็นเพลงบัลลาดมาตรฐานที่เขียนโดยนักแต่งเพลงในตำนาน เช่น They Can't Take That Away from Me ของจอร์จ เกิร์ชวิน หรือไม่ก็เป็นนักเปียโนและนักแต่งเพลงหนุ่มผู้มีความสามารถแต่เสียชีวิตไปแล้ว ซึ่งเป็นผู้เขียนเพลง Rhapsody in Blue และ An American in Paris
เสน่ห์ของอัลบั้มนี้คือความบริสุทธิ์ของดนตรี โดยเพลงประกอบถูกเล่นโดยนักเปียโนชาวแคนาดาชื่อดังอย่าง Oscar Peterson และ Quartet ของเขา รวมถึงการร้องเพลง Double morale ที่มีชีวิตชีวา แม้จะบันทึกเสียงในสตูดิโอ แต่พวกเขาก็ร้องเพลงได้อย่างเป็นธรรมชาติพร้อมรอยยิ้มราวกับกำลังร้องเพลงต่อหน้าผู้ชมในคอนเสิร์ตสด Ella and Louis (1956) ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Grammy Hall of Fame ในปี 2015